Anisantha diandra
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Erbo-molo.
Nom en français : Brome à deux étamines.
Descripcioun :Aquelo calido, un pau grando, se recounèis à sis espiguet proun grand (3 à 6 cm sènso lis arèsto).
Anisantha diandra & Veronica scutellata
Anisantha diandra
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Erbo-molo.
Nom en français : Brome à deux étamines.
Descripcioun :Aquelo calido, un pau grando, se recounèis à sis espiguet proun grand (3 à 6 cm sènso lis arèsto).
Port : Grando erbo Taio : Pancaro entresigna Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Anisantha Famiho : Poaceae Famiho classico : Graminaceae Tribu : Triticeae
Coulour de la flour : Brunello Petalo : ges Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco - Champ - Camin Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Anisantha diandra (Roth) Tutin ex Tzvelev, 1963 (= Bromus diandrus Roth, 1787 )
Veronica scutellata
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Véronique à écusson.
Descripcioun :Aquesto verounico, di proun raro au nostre, trachis dins li palun tourbous e en ribo de lau de mountagno. Pamens se recounèis eisadamen à si lóngui fueio estrecho e óupousado e à si flour palinouso que duron pas e pourtado pèr de long pecou. Lis enflourejado soun laco.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo Taio : 10 à 60 cm Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Veronica Famiho : Plantaginaceae Famiho classico : Scrophulariaceae Ordre : Lamiales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 4 Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno
Sòu : Si Autour basso e auto : 0 à 1600 m Aparado : Noun Jun à óutoubre
Liò : Palun tourbous - Ribo de lau Estànci : Mesoumediterran à Subaupen Couroulougi : Bourealo Ref. sc. : Veronica scutellata L., 1753